بررسی و بهینه سازی هندسه میخ ها در پایدارسازی گودبرداری ها با استفاده از یک روش عددی

میخکوبی خاک یکی از روش های ایمن سازی گودبرداری ها و ترانشه ها می باشد، امروزه این روش به علت سرعت و سهولت اجرا، انعطاف پذیری و اقتصادی بودن نسبت به سایر روش های پایدارسازی کاربرد زیادی پیدا کرده است. در این تحقیق تاثیر تغییرات موارد مختلفی که عبارتند از: آرایش هندسی میخ ها، زاویه میخکوبی، زاویه و ارتفاع دیواره گود، فاصله قائم میخ ها، نسبت طول میخ به ارتفاع دیواره، سطح تراز آب زیرزمینی، چسبندگی، زاویه اصطکاک، مدول الاستیسیته، وزن مخصوص خاک و ضریب کاهش مقاومت در تامین پایداری دیواره میخکوبی شده با استفاده از نرم افزار plaxis مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. 15 آرایش هندسی مختلف از لحاظ پایداری و تغییرشکل در 6 نوع خاک مختلف بررسی و رتبه بندی شده و آرایش هندسی بهینه برای دیواره با توجه به نوع خاک انتخاب می شود. بررسی های صورت گرفته نشان داد که در خاک های درشت دانه به ترتیب طرح های هندسی 6، 15، 3، 9، 12 و در خاک های ریز دانه، طرح های هندسی 6، 3، 9، 12 و 15 بهترین طرح های هندسی می باشند. در این پژوهش مشخص می شود که میخ های ناحیه 1/3 بالایی، بیشترین تاثیر را بر تغییر شکل و میخ های1/3 پایینی بیشترین تاثیر را بر ضریب اطمینان دارند و میخ های ناحیه1/3 میانی نقشی بینابینی را از خود نشان می دهند.